แนะนำ Review หนังสือ ฆาตรกรในกระจกเงา ของ อิมะมุระ อายะ
Review : ฆาตกรในกระจกเงา ของ อิมะมุระ อายะ
เป็นนักเขียนอีกคนที่งานเขียนอยู่ในเกณฑ์เยี่ยมยอด ผลงานที่เขียนถึงไปแล้วคือ รูมเมท ปริศนาเพื่อนร่วมห้อง กับ และแล้วก็ไม่เหลือใคร ปกติแล้วไม่ค่อยชอบเรื่องสืบสวนที่มีตำรวจเป็นตัวเอกเพราะรู้สึกว่ามันจำเจ แต่เรื่องนี้เขียนออกมาได้ดี ตัวละครอ่านแล้วมีเสน่ห์ เรื่องเริ่มต้นจากนักเขียนคนหนึ่งถูกฆ่าตาย ศพอยู่ในห้องปิดตายที่สมบูรณ์สุด ๆ แถมยังมีรอยรองเท้าเปื้อนเลือดของฆาตกรเริ่มต้นจากศพไปยังกระจกเงาที่ตั้งอยู่ติดผนัง และไม่มีรอยย้อนกลับออกมา ราวกับว่าฆาตกรหายตัวเข้าไปในกระจก ซึ่งสอดคล้องกับเนื้อเรื่องในนิยายที่นักเขียนทิ้งไว้ก่อนตาย ว่าในอดีตสมัยเป็นเด็ก (อายุ 5 ขวบ) ตนได้ผลักลูกพี่ลูกน้องที่หน้าตาเหมือนกันตกบึงตาย จากนั้นมาก็เห็นภาพของลูกพี่ลูกน้องในกระจกที่ตั้งใจจะออกมาแก้แค้นตน ตัวเอกของเรื่องเป็นตำรวจ แต่ว่ากันตามตรงไม่ค่อยได้สืบเบาะแสเท่าไหร่ รายนี้จะเป็นคนเข้าไปซักถามข้อมูลจากคนแวดล้อมมากกว่า ตัวละครหลักอีกตัวหนึ่งคือ บรรณาธิการหนุ่ม ซึ่งเป็นคนพบศพ เนื่องจากบ้าอ่านนิยายสืบสวนก็เลยมีข้อสันนิษฐานเป็นกระบุงโกย และพยายามหาหลักฐานต่าง ๆ ปมที่ว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนกันมาก่อน แถมต่างคนต่างรู้สึกสปาร์กทุกครั้งที่เห็นกันเป็นปมที่ชวนจิ้นอย่างยิ่ง การขมวดปมของคดีทำได้ดีมาก ชนิดว่าซ้อนแล้วซ้อนอีก แถมหักมุมในทุก ๆ บท ซึ่งเป็นเอกลักษณ์งานเขียนของอาจารย์คนนี้ แถมยังเอาเรื่องลึกลับที่ดูหลอน ๆ แทรกเข้ามาชวนให้รู้สึกน่าติดตาม บทนำกับบทสุดท้ายนี่อ่านแล้วขนลุกกันเลยทีเดียว เหมือนจะเหนือจริงแต่กลับมีเหตุผลสอดรับครบถ้วน เป็นนิยายสืบสวนลึกลับที่ดีจริง ๆ
เป็นนักเขียนอีกคนที่งานเขียนอยู่ในเกณฑ์เยี่ยมยอด ผลงานที่เขียนถึงไปแล้วคือ รูมเมท ปริศนาเพื่อนร่วมห้อง กับ และแล้วก็ไม่เหลือใคร ปกติแล้วไม่ค่อยชอบเรื่องสืบสวนที่มีตำรวจเป็นตัวเอกเพราะรู้สึกว่ามันจำเจ แต่เรื่องนี้เขียนออกมาได้ดี ตัวละครอ่านแล้วมีเสน่ห์ เรื่องเริ่มต้นจากนักเขียนคนหนึ่งถูกฆ่าตาย ศพอยู่ในห้องปิดตายที่สมบูรณ์สุด ๆ แถมยังมีรอยรองเท้าเปื้อนเลือดของฆาตกรเริ่มต้นจากศพไปยังกระจกเงาที่ตั้งอยู่ติดผนัง และไม่มีรอยย้อนกลับออกมา ราวกับว่าฆาตกรหายตัวเข้าไปในกระจก ซึ่งสอดคล้องกับเนื้อเรื่องในนิยายที่นักเขียนทิ้งไว้ก่อนตาย ว่าในอดีตสมัยเป็นเด็ก (อายุ 5 ขวบ) ตนได้ผลักลูกพี่ลูกน้องที่หน้าตาเหมือนกันตกบึงตาย จากนั้นมาก็เห็นภาพของลูกพี่ลูกน้องในกระจกที่ตั้งใจจะออกมาแก้แค้นตน ตัวเอกของเรื่องเป็นตำรวจ แต่ว่ากันตามตรงไม่ค่อยได้สืบเบาะแสเท่าไหร่ รายนี้จะเป็นคนเข้าไปซักถามข้อมูลจากคนแวดล้อมมากกว่า ตัวละครหลักอีกตัวหนึ่งคือ บรรณาธิการหนุ่ม ซึ่งเป็นคนพบศพ เนื่องจากบ้าอ่านนิยายสืบสวนก็เลยมีข้อสันนิษฐานเป็นกระบุงโกย และพยายามหาหลักฐานต่าง ๆ ปมที่ว่าสองคนนี้เป็นเพื่อนกันมาก่อน แถมต่างคนต่างรู้สึกสปาร์กทุกครั้งที่เห็นกันเป็นปมที่ชวนจิ้นอย่างยิ่ง การขมวดปมของคดีทำได้ดีมาก ชนิดว่าซ้อนแล้วซ้อนอีก แถมหักมุมในทุก ๆ บท ซึ่งเป็นเอกลักษณ์งานเขียนของอาจารย์คนนี้ แถมยังเอาเรื่องลึกลับที่ดูหลอน ๆ แทรกเข้ามาชวนให้รู้สึกน่าติดตาม บทนำกับบทสุดท้ายนี่อ่านแล้วขนลุกกันเลยทีเดียว เหมือนจะเหนือจริงแต่กลับมีเหตุผลสอดรับครบถ้วน เป็นนิยายสืบสวนลึกลับที่ดีจริง ๆ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น